توافق آتش‌بس؛ چه کسی پیروز شد؟

در ایران رسانه‌ها این آتش‌بس را پیروزی حماس اعلام کرده‌اند در این معنا که اسرائیل مجبور شده است آتش‌بس را بپذیرد  در حالی که اسرائیلی‌ها اعلام کرده بودند به هیچ وجه حاضر به پذیرش هیچ‌گونه آتش‌بسی نیستند تا آزادی کامل همه  اسراها و نابودی کامل حماس! از این بابت قطعا دولت نتانیاهو کابینه جنگی وی و جریانات تندروی درون دولت نتانیاهو مجبور شده‌اند که تن به عقب‌نشنی بدهند. آنچه مسلم است در این بیش از یک و ماه نیم گذشته و به رغم حملات بسیار شدید علیه غزه چه به صورت بمباران و چه بعد به صورت اعزام تانک و نیروی رزمی به غزه و وارد کردن  بیش از 14 هزار شهید که بسیاری از آنها زنان و کودکان هستند  به فلسطینی‌ها. واقعیت آن است که نظامیان و سیاسیون دست‌راستی اسرائیل نتوانسته‌اند به دو هدف اولیه و اصلی خود یعنی نابودی حماس و آزادی اسراها دست یابند. آتش‌بس به تعبیری نوعی پیروزی برای حماس به حساب می‌آید و اگر نگفته باشیم شکست، اما شاهد خرد شدن غرور نظامیان اسرائیل  بودیم . نظامیان اسرائیلی یعنی مجبور شدند چیزی را بپذیرند که باورش را نداشتند اما در عین حال  نمی‌توان این واقعیت را  از نظر دور داشت  که بسیاری از ساختارهای زیرساختی غزه و حماس و سایر مبارزان  فلسطینی در نوار غزه  آسیب فراوان دیده است. درعین حال این واقعیت را نمی‌توان نادیده گرفت که زندگی برای دو میلیون و دویست هزار نفر ار ساکنان غزه تبدیل به جهنم شده در عین حال نمی‌توان این واقعیت را هم نادیده گرفت که بیش نیمی از ساختمان‌های غزه اعم از بیمارستان، نیروگاه، ساختمان اداری و ارتباطی  و مسکونی عملا تبدیل به خاکستر شده‌اند. بنابراین در عین حال که اسرائیل نتوانست به اهدافی که می‌خواست برسد اما این هم یک واقعیت دیگری است که فلسطینی‌ها بهای سنگینی پرداختند. اگر قرار است که پیروزی تا به اینجا معین کنیم اتفاقا آن «پیروز» دولت دست راستی و تندروی اسرائیل نیست.  این 45 روز  خسارات وحشتناک انسانی نشان داد که تندروی راه به جایی نمی‌برد. شاید این 45 روز و شاید نفس این آتش‌بس مقدمه‌ای باشد برای پذیرش واقعیت‌ها. به نظر می‌رسد بعد از این 45 روز می‌توان  آینده را برای حماس بهتر مورد تحلیل قرار داد. البته باید صبر کرد تا ماحصل این توافق مشخص شود.

 صادق زیباکلام

 استاد دانشگاه