غیبت اندیشکده‌ها

 در اولین همایش این مجموعه که با مشارکت کارشناسانی از مرکز نوآوری قوه مقننه، بنیاد ۱۵خرداد، ستاد اجرایی فرمان امام(ره)، صندوق بازنشستگی و تعدادی از دانشگاه‌ها و مراکز علمی تشکیل شده مطالب روزآمد وکاربردی مطرح گردیدند. این حرکت به عنوان نخستین رویداد ملی در نوآوری اجتماعی، روایتی نوین از نوآوری از بهره‌گیری از روش‌های نو و بر خط را در راستای حل و فصل مشکلات بیان می دارد. از آنجا که نبود کسب و کار از نگاه اجتماعی یکی از اصلی‌ترین معضلات جامعه امروز است؛ تکیه بر نوآوری‌های جهانی برای رویارویی کارساز با مسائل اجتماعی می‌تواند اندیشه‌ها و طرح‌های نوین و روزآمد را تبدیل به موتور محرک حل مشکلات جامعه بنماید. نوپیا (نوآوری و پیشرفت ایران) با تجمیع اهرم‌های تبدیل تفکر و اندیشه به حرکت و عمل صاحبان آنها تلاش می‌نماید. تا حرفی برای گفتن در آینده نه چندان دور در جهان و منطقه و کشور پیدا کند. بنابراین می‌توان گفت نوپیا رویدادی است متحول کننده و اجتماع محور که به مسائل مهم اجتماعی در موضوعات متنوع خلاقانه می‌اندیشد و در مورد آنها به دنبال راهکارهای  مفید و کارآمد می‌گردد. امسال نوپیا بر حوزه‌های سلامت و سالمندی، کسب وکار اجتماعی آموزش و جوانان متمرکز بوده که قرار است نوپیای زبان فارسی نیز به این جمع وارد شده و در کنار دیگر حوزه‌های نوآوری اجتماعی فعالیت‌های خود را آغاز نماید. با عنایت به حضور اینجانب در نشست امسال نوپیا و شرکت در گروه سلامت و سالمندی ارزشیابی مناسبی از دریچه علوم رفتاری و آسیب شناسی اجتماعی در گفتمان‌ها و هم‌اندیشی‌ها انجام دادیم. به‌نظر اینجانب یکی از اصلی‌ترین دلایل انباشت مشکلات اجتماعی در سازمان‌ها و ضعف در کشف و تدوین نوآوری‌های مرتبط با این کاستی‌ها کمبود یا غیبت اندیشکده‌ها در یافتن راه‌حل‌ها در حل مسائل کشور است. یکی از اصلی‌ترین علت‌ها در مهاجرت  تولید کنندگان اندیشه‌ها به کشورهای پیشرفته فقدان اندیشکده‌ها به عنوان میادین تقابل و تضارب افکار و اندیشه‌های نوین مخصوصا در محور اجتماعی و زیر سرفصل‌های علوم انسانی است. چرا که اندیشکده‌ها می‌توانند از بدنه هرم اجتماعی به سطوح بالاتر حاکمیت برسند. یکی از اصلی‌ترین رسالت‌های اندیشکده‌ها شناخت مسئله و یافتن راه‌حل مناسب برای حل و فصل آنهاست. لازم است رسانه‌ها  مخصوصا نشریات تخصصی و علمی و بویژه روزنامه‌‌ها که برحسب سلیقه‌های بخشی از نواندیشان جامعه و صاحبان تفکر و خلاقیت با تجمیع صاحبان اندیشه و اصحاب قلم و با دعوت از آنها میدان را جهت عرضه دانش‌های روزآمد داخلی فراهم نموده و با مدیریت جوانب سیاسی اجازه ندهند روزنامه‌ها به میدان جنگ افکار تبدیل شوند. دولت و سازمان‌های دولتی وابسته که در ماهیت وجودی خود تعامل اندیشه‌ورزان و خردمندان را دارند باید به جوانان و دانشگاهیان  فرصت عرضه و تبادل افکار داده و بودجه مناسب و امکانات لازم را در اختیارشان قرار دهند. در یک نهاد سالم و منزه از خودخواهی و حسادت و خودبزرگ بینی می‌توانیم با بهره‌گیری از هوش مصنوعی در کنار هم، ایران آینده را تصویر کرده و مجسم نماییم. ایجاد جایگاه‌های نوآوری‌های مردمی و جغرافیایی با توجه به زیست بوم‌های خاص می‌توانند کمک موثری به زایش جمعیت بنمایند.

*مجید ابهری

آسیب‌شناس