آمارها را چگونه باور کنیم؟
دولت محترم آمارهای اقتصادی مختلفی را در ارتباط با عملکرد اقتصادی خود به جامعه ارائه میدهد که به نظر میرسد بعضا هم چندان دقیق نیست.
چرا که شرایط کنونی اقتصادی مردم به گونهای است که بهبود وضعیت اقتصادی در سفره مردم قابل مشاهده نیست. دولت در حالی این آمارها را ارائه میدهد که دولت کاملا یکدستی است و رسانههای منتقد کشور نیز از آن ظرفیت توانایی و جایگاه برخوردار نیستند که به بررسی این آمارها بپردازند از این رو دولت با توجه به اینکه اکثر رسانههای داخلی را زیر نظر دارد دائما پمپاژ خبری میکند که وضعیت اقتصادی بهبود یافته و رشد اقتصادی بهتر شده، تورم کاهنده شده است. دولت با اینکه همه رسانههای همسو با خود دارد اقدام به این کار می کند تا بتواند از نظر روانی بر جامعه اثر بگذارد. حال اینکه باید آمارها را از مردم پرسید. زمانی که داخل هر فروشگاهی میشوید، مشاهده میکنید که خریدار و فروشنده اظهار نارضایتی از شرایط اقتصادی میکنند و یا اینکه در برخی از خانوادهها افراد تحصیل کرده جویای کار وجود دارد که عملا دچار مشکلات زیادی شدهاند چگونه باید توقع داشت که این آمارها از سوی جامعه پذیرفته شود. وقتی کار در کشور پیدا نشود وضعیت اقتصادی نامطلوب باشد جوانان کشور هم مانند برخی نخبگان از ایران مهاجرت میکنند تا بتوانند شرایط مطلوبی را برای آینده خود ایجاد کنند. نگارنده خود مراجعه کنندگانی داشته که با وجود اینکه مهندس عمران بودند اعلام کردند که حاضرند مجانی کار کنند تا رزومه به دست آورند اما کاری هم به صورت مجانی برای آنها نیست. حال اینکه دولت اعلام می کنند آمار بیکاری کاهشی شده است و شرایط اقتصادی روبه بهبود است. مشخص نیست این آمارها از کجا نشات می گیرد و باید در جامعه بررسی کرد که آیا این آمارها درست است یا نه البته این آمارها مورد پذیرش مردم نیست و سطح اعتماد مردم به این آمارها مناسب نیست عموم جامعه با گوشت و استخوان خود کاهش درآمد ، افزایش گرانی و تورم را درک میکند.
*ناصر قوامی
نماینده سابق مجلس
ارسال نظر