نکاتی چند درباره جنگ غزه
حماس حملات برق آسایی را با امکاناتی از قبیل گلایدر و موتورسیکلت انجام داد و اسرائیل و دنیا را به شوک فرو برد. سپس نتانیاهو برای اینکه خودش را نجات دهد با وجود اینکه قبلا حاضر نبود دولت ائتلافی داشته باشد سریعا به درخواست یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون پاسخ داد و دولت ائتلافی که در حقیقت باید اسم آن را دولت جنگ بگذاریم تشکیل دادند.
به دنبال این قضیه بلافاصله شاهد بودیم که مجموعه غرب به شدت پشت اسرائیل درآمد. یعنی آمریکا 2 ناو جنگی خود را به منطقه فرستاد و اسکادران F35 وF18 را در اختیار اسرائیل گذاشت و روانه منطقه کرد. هر چند که پیش از آن نیز F15 را در اختیار اسرائیل قرار داده بود. با بودجهای که اعلام شده بود که 4 میلیارد دلار نیز در اختیار اسرائیل قرار خواهد داد. وقتی این اتفاق افتاد دیدیم که اتحادیه اروپا موضع له اسرائیل گرفت که او میتواند از خود دفاع کند و آمریکا و اعراب نیز در مجموع موضع خوبی نگرفتند. یعنی عربستانی که میخواست سازمان کنفرانس اسلامی را تشکیل دهد، محکم حرف بزند و اسرائیل را محکوم کند اینها هم به نوعی از کنار قضیه گذشتند و سکوت کردند. گرچه مقداری کلامی از حقوق فلسطینیها گفتند ،اما نه آنگونه دفاع جانانهای که موضع اسرائیل را تضعیف کند. به خاطر اینگونه موضع گیری غربیها که تمام قد پشت سر اسرائیل قرار گرفتند و فرانسه، انگلیس، اتحادیه اروپایی و خود آمریکاییها و موضع شل اعراب باعث شد تا نتانیاهو برای نجات و دفاع از حیثیت شخص خودش جری شود و همچنین به بهانه امنیت اسرائیل حملات سبوعانه و وحشیانهای علیه غزه انجام دهد. حملات هوایی وحشتناکی که این کشتار عجیب و غریب و به عبارت بهتر نسلکشی را ایجاد کرده است. یعنی بالای حدود 9000 هزار نفر در غزه شهید شدهاند که از میان اینها 5 هزار نفر کودک هستند، چیزی حدود 2500 نفر زنان و تعدادی هم شهروندان مرد هستند که جزو افراد بیدفاع و غیر نظامی بودهاند. این وضعیت باعث شد که برخی جریانهای مربوط به مقاومت هشدار دهند. از سویی اسرائیلیها از ابتدا سعی کردند ایران را وارد بازی کنند؛ اما ایران با موضع گیریهای درست وارد این مساله شد و صرفا حمایتهای سیاسی کرد. البته در ابتدای امر آمریکاییها اعلام کردند که هیچ نشانهای دال بر مدیریت این جریان از سوی ایران وجود ندارد. ولی بعدا دیدیم که آنها هم به این سمت رفتند که ایران نباید در تحولات غزه دخالت کند و منظورشان نیز این بود که کسانی که آنها را به عنوان گروههای مقاومت میشناسند مثل حزبا...، حوثیهای یمن، نیروهای مقاومت عراقی مثل حشد الشعبی و سوریها دخالت نکنند. هر چند که این درگیریها به صورت محدود شروع شد. مثلا حزبا... بیشتر در منطقه شبعا که یک نقطه لبنانی است، اما تحت کنترل اسرائیلیهاست درگیر شده است. البته خود حماس و جهاد اسلامی موشکهایی را به سمت تلآویو و سایر شهرهای صهیونیستنشین شلیک کردند و همچنین حوثیها نیز کارهای مشابهی انجام دادند. تا اینکه در عصر جمعه هفته گذشته که صحبت از حمله زمینی اسرائیل بود؛ اسرائیل ظهر شنبه از سه جبهه هوایی دریایی و زمینی از شمال غزه حملات خود را شروع کرد و اعلام نمود که وارد غزه شده که با مقاومتهای جدی حماس مواجه شد و نتوانست آنچه میخواست را بدست بیاورد. البته طی چند وقت گذشته بحث آتش بس مطرح شده که مورد استقبال بسیاری حتی در داخل آمریکا قرار گرفته؛ اما اسرائیل تحت تاثیر این افکار عمومی حاضر نشده کمی از حملات وحشیانه و نسل کشی خودش کوتاه بیاید. به نظر میرسد که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند قاعدتا پای دیگران نیز به میان خواهد آمد و دامنه درگیری افزایش پیدا خواهد کرد.
سیدجلال ساداتیان
تحلیلگر مسائل بینالملل
ارسال نظر