پیشنهاد ویژه علی لاریجانی به رئیسی | آیا میشود مشکلات را با قانون اساسی فعلی حل کرد؟
به دولت نصیحت میکند و آنچه برایش اهمیت دارد، حل مشکلات است. اگر در انتخابات ریاست جمهوری 1400 ردصلاحیت شد و مدتی را در سکوت گذراند، اکنون با ارائه راهکارهایی درصدد تقویب دولت است. ردصلاحیت لاریجانی سبب نشد خود را در قبال مشکلات کشور بدون مسئولیت بداند. از بهمن 91 که گروهی در حمایت از احمدینژاد شعارهای تندی سردادند و به سوی لاریجانی، کفش و مهر نماز پرتاب کردند تا دیکتاتور و مستبد خطاب کردنش از سوی اعضای پایداری فرصتهایی برای پاسخ متقابل لاریجانی بود اما او ترجیح داد مانند آنها رفتار نکند.
به گزارش آرمان ملی آنلاین، افزایش محبوبیت لاریجانی پس از ردصلاحیتش نتیجه همین رفتارهای او و تدابیرش در زمان بحران است. برخی ادعای فعالیتهای انتخاباتی او را مطرح میکنند که البته منظورشان کاندیداتوری نیست بلکه هدایت جریانی برای ورود به مجلس که در نهایت منتهی به ریاست جمهوری خودش شود. لاریجانی فارغ از این ادعاها خود را در برابر مشکلات مسئول میداند و به ارائه راهکار میپردازد تا اگر دولت تمایل داشت، از آن بهره ببرد مانند دیروز که به موضوع لزوم تغییر در کابینه و.. اشاره کرد.
متمرکز اداره کردن کشور غلط است
علی لاریجانی، رئیس پیشین مجلس در جمع گروهی از کارآفرینان استانی گفت: بیست سال پیش ایدهای را مطرح کردم و آقایان مخالف بودند، الان هم این نظر را دارم که ایران یک کشور بسیار بزرگی است و نمیتواند اینقدر متمرکز اداره شود. متمرکز اداره کردن کشور غلط است و باعث میشود نخبگان استانی احساس مشارکت نکنند. مصالح منطقهای را مرکز نشینان به خوبی نمیدانند و مناطق بهتر میدانند. لاریجانی با اشاره به اینکه طبق قانون اساسی فعلی میتوان تغییراتی را در دولت برای تمرکززدایی انجام داد، اظهار داشت: طبق قانون اساسی فعلی وزرا در مقابل رئیسجمهور و مجلس مسئولند بنابراین شما به وزیر بگو اختیاراتت را بده به استاندار میگوید نمیتوانم. چرا؟ جواب میدهد برای اینکه باید پاسخگوی مجلس باشم. پس مدیر کل من باید آنجا نظر بدهد. خب مدیر کل هم حرف استاندار را گوش نمیدهد میگوید من باید پاسخگوی وزیرم باشم. لذا استانداران آنقدری که تسلط داشته باشند با شیخوخیت مسائل را حل میکنند. حرفشان نفوذ ندارد. رئیس سابق مجلس گفت: آیا میشود کاری کرد که با قانون اساسی فعلی حل شود؟ به نظرم میشود حل کرد. حال شاید شما بگویید امیدواری باطلی دارید ولی به نظرم میشود. در قانون اساسی چند وزارتخانه فقط نام برده شده که شامل وزارتخانههای اطلاعات، خارجه، دفاع و دادگستری است. اتفاقا اینها را نمیشود منطقهای کرد. لاریجانی در ادامه اظهار داشت: به نظرمن باید دولت را دو قسم کنیم، یک قسم وزرای ستادی و یک قسم وزرای منطقهای. وزرای منطقهای مسئول چند استان میشوند، از مجلس هم رای اعتماد میگیرند. مدیران کل هم باید زیر نظرشان باشند. وزرای ستادی هم لازم نیست هم برنامهریز باشند هم تا عمق کشور نظارت اجرایی داشته باشند. یعنی وزیر فرهنگ و آموزش و پرورش و آموزش عالی یک وزیر ستادی داشته باشد ولی همه وزرای منطقهای باید برنامه آنها را اجرا کنند. نتیجهاش اینکه مردم راحتتر مشکلاتشان حل میشود و از نخبگان استانی به خوبی میشود استفاده کرد. لاریجانی افزود: این کار نیازمند یک تحول است و شجاعت میخواهد. ایران با این گستردگی نمیتواند این قدر متمرکز مدیریت شود. علی لاریجانی معتقد است متمرکز اداره کردن کشور غلط است و باعث میشود نخبگان استانی احساس مشارکت نکنند.
عقلانیت یعنی چه؟
لاریجانی در بخش دیگری گفت: بعضی آقایان طوری حرف میزنند که اگر ما در برخی از پایتختها نفوذ داشته باشیم خیلی کار مهمی انجام دادیم. نه، این وظیفه تبعی ماست. وظیفه اصلی ما این است که مردم خودمان زندگی قابل پیش بینی داشته باشند و بدانند مسیر آینده چیست؟ او اظهار داشت: خب حال سوال این است که توسعه پایدار و ملی چگونه صورت میگیرد؟ باید روشن کنیم عقلانیت یعنی چه؟ وگرنه دستمایه امور دیگر میشود. مثل عدالت است. کدام دولتی میگوید ما عدالت اجتماعی را دنبال نمیکنیم؟ همه میگویند ما عدالت اجتماعی را دنبال میکنیم. منتهی تعریفشان از عدالت اجتماعی یکی سوسیالیزم است و یکی یارانه دادن است. لاریجانی گفت: تلقی من این است که اگر ما تعریف روشنی از وظیفه ذاتی حکومت داشته باشیم و روی این تفاهم درکشور حاصل بشود و بعد هم مقصودمان از اینکه چگونه به این میرسیم را هم روشن کنیم هم کمک میکند به توسعه کشور میرسیم و اگر این روشن نشود به نظر من دولتها میآیند و میروند و نمیتوانند کار زیادی انجام بدهند کما اینکه شما سند چشمانداز داشتید و بنا بود بیست ساله ما به کشور اول منطقه تبدیل بشویم ولی نرسیدیم. دولتها هم قصد خیر داشتند و هیچکدام ازدولتها نمیخواستند بگویند که ما میخواهیم کشور عقبگرد پیدا کند! اما تلقی نادرست داشتند یا تلقی واحد از توسعه نداشتند. وی افزود: اینکه صرفا ما بگوییم بیست سال دیگر میخواهیم به کجا برسیم مشکل ما را حل نمیکند. این هم که بگوییم با عقلانیت راه میرویم کفایت ندارد. البته گفتن این حرف خوب است اما فقط یک علامت است. عقلانیت را باید بسط بدهیم و به این پرسش پاسخ بدهیم که میخواهیم در حکومت چکار کنیم.
ارسال نظر