شرط حضور در بریکس

به گزارش آرمان ملی آنلاین، علی اصغر زرگر، تحلیلگر مسائل بین‌الملل نوشت: در اعلامیه‌های بریکس نیز معمولا از این امر پرهیز شده که بگویند ما یک بلوک تهدید کننده و نظامی هستیم که مبادا روابطشان با آمریکا و اروپا دستخوش بی‌ثباتی و تهدید قرار گیرد. بنابر این با توجه به اینکه خواستند این ثبات و روابط اقتصادی خود را با بلوک غرب حفظ کنند اینجاست که نمی‌توانند در مقابل سیاست‌های اروپا و آمریکا در رابطه با ایران خیلی نقش خاصی ایفا کنند و جبهه خاصی بگیرند.

به نظر می‌آید که اگر ایران هم  خواستار این مساله باشد که عضویتش در بریکس پذیرفته شود احتمالا باید خودش را با شرایط روابط بین‌الملل و روابط اقتصادی دنیا به نحوی وفق دهد. یعنی به این صورت نیست که این بلوک اقتصادی خودش بخواهد در مقابل غرب و آمریکا جبهه خاصی بگیرد. چون در اعلامیه‌هایی که از سوی کشورهای بریکس منتشر می‌شود مشخص است که نمی‌خواهند بلوک‌های اقتصادی به ویژه بلوک غرب را از خود ناراضی کنند.

در واقع دلش می‌خواهد که در چارچوب روابط اقتصادی و بین‌الملل عمل کند. یعنی نمی‌خواهد جبهه گیری مخالفی را داشته باشد. اینها در سیاست‌هایی که اعلام کردند چنین چیزی را مشخصا یادآوری کرده‌اند. لذا تصور می‌شود که عضویت ایران در این بلوک اقتصادی خوب است و همان‌طور که ایران در سازمان شانگهای هست اگر در بریکس هم قرار بگیرد در یک‌سری بلوک بندی‌های مجزای اقتصادی که یک‌سری در آفریقا و یک‌سری در آمریکایی لاتین و یک‌سری در روسیه است که می‌تواند نقش مثبتی در روابط اقتصادی و سیاسی ایران ایفا کند.

ولی پرسش اینجاست که آیا ایران می‌تواند با این بلوک‌‌ها روابط اقتصادی خوبی داشته باشد و منتفع شود؟ به نظر می‌آید با رویکرد کشورهای عضو بریکس و حتی کشورهای دیگری هم که به عنوان ناظر هستند و بعدا می‌خواهند عضو شوند اینها معمولا در چارچوب متعارف روابط اقتصادی و بین‌الملل می‌خواهند عمل کنند و نمی‌خواهند یک بلوک بندی کنند که روابط اقتصادی و سیاسی‌شان وجه المصالحه قرار گیرد. لذا اینجاست که ایران هم باید در همین چارچوب متعارف بین‌المللی عمل کند و خود را وفق دهد. حال می‌تواند از طریق مسائل دیپلماسی و تنش زدایی در منطقه به نحوی روابط اقتصادی و بین‌المللی خود را در چارچوب متعارف و پذیرفته شده امروز روابط بین‌الملل بیاورد. آن زمان است که شاید بتواند بیش‌ترین منافع را از مشارکت خود در بریکس ببرد.

در حال حاضر شاید ایران از نظر سیاسی بتواند بهره‌برداری کند از اینکه به بریکس نزدیک شود یا عضویتش تسهیل شود و عضویت را بپذیرد. اگر بخواهد به طور کامل از مزایای اقتصادی بریکس و این بلوک‌هایی که معمولا متعهد هم هستند که توسعه اقتصادی پایداری را در کشورهای پیرامونی خود داشته باشند. مثل همین بانکی که می‌خواهند تشکیل بدهند یا روابط اقتصادی خاص و سرمایه‌گذاری‌هایی که می‌خواهند با هم انجام دهند. لازمه این امر نیز این است که ایران سیاست خارجی و روابط اقتصادی خود را در یک چارچوب شناخته شده بین‌المللی قرار دهد.