«آرمان ملی» سکوت خبری سفر باقری کنی به عمان را بررسی میکند
آخرین فشارها برای ناکامی در احیای برجام | مسقط در میانه «آلماتی» شدن یا «وین» بودن
با اعلام عمومی خبر قصد ایران برای شکایت از کره جنوبی، برخی تحلیل کردند که تلاشهای تهران برای دسترسی به دلارهایش در کره به در بسته خورده است. از این روی تبادل زندانیان ایران و آمریکا را هم شکست خورده اعلام کرده و به تبع آن بسترهای لازم برای مذاکرات هستهای را خشکیده پنداشتند. با این وجود کشورهای میانجی در بین ایران و آمریکا تاکید داشتند که تبادل زندانیان تهران و واشنگتن در مراحل آخر قرار دارد.
به گزارش آرمان ملی آنلاین، چندی بعد بخشی از پولهای ایران از عراق به عمان منتقل شد که در این ارتباط تحلیلهای مختلفی از جمله احتمال افزایش شانس تبادل زندانیان شنیده شد. هرچند آمریکاییها اعلام کردند که دسترسی ایران به دلارهایش تنها برای امور بشر دوستانه است اما همین خبر نشان داد که توافقی غیر مکتوب و نانوشته بین دو طرف در حال اجراست اما سرعت آن کم و زیاد میشود و بعضی مواقع نیز اجرای توافق متوقف و برخی اوقات هم شتاب میگیرد.
آخرین فشارها برای ناکامی در احیای برجام
بارفتن رابرت مالی از میز ایران در آمریکا رسانهها اقدام به موشکافی در مورد علت برکناری مالی کردند و در نهایت این جمع بندی در مورد رفتن مالی به وجود آمد که او به علت نزدیکی به لابیهای ایران در آمریکا و ارائه برخی دادههای محرمانه در مورد نظر آمریکاییها در مورد برنامه هستهای تهران تعلیق و برکنار شده است. در اینجا برخی از کارشناسان روابط ایران و آمریکا تحلیل کردند که همان طور که ضد برجامیها در ایران یکباره فعال شدند. مخالفان توافق وین نیز در آمریکا در ارتباط با تلاشهای رابرت مالی برای توافق هستهای از کاه کوه ساختن و رایزنیهای مالی با برخی ایرانیان را بهانهای برای حمله به وی و برکناریش قرار دادند.
اخبار و اطلاعات متناقض در این ارتباط، البته ضد برجامی نبود. اگر به صورت دقیق پازلهای برکناری رابرت مالی را کنار هم قرار دهیم به این نتیجه میرسیدم که شاید یکی از دلایل برکناری رابرت مالی تلاش ضد برجامیها در ایران و آمریکا بوده است، کما اینکه اخیرا در کمیسیون امور خارجی سنا طرحی در ارتباط با کاهش تحریمهای ایران به نتیجه رسیده است که در صورت تصویب نهایی هرگونه کاهش تحریم علیه ایران باید به نظر کنگره برسد.
سفر کنی به عمان
پادشاهی عمان که اکنون میزبان دلارهای ایران در عراق است در طول چند ماه گذشته تلاشهای زیادی را برای بهبود روابط ایران با برخی کشورهای جهان عرب انجام داده است. تلاشهای آنها برای احیای روابط ایران با مصر، کویت، عربستان بر کسی پوشیده نیست. شخصیتهای حاکم بر عمان هم تا حدودی مورد اعتماد ایران هستند با حضور سلطان هیثم در ایران تهران برخی زندانیان اروپایی را آزاد کرد و بعد از آن بود که اخباری در مورد تلاشهای عمان و حتی قطر برای تبادل زندانیان منتشر شد. عمان البته چندی قبل هم مهمان یک مقام امنیتی آمریکایی برای ارسال پیامبه تهران بود.
در همان زمان اخباری در ارتباط با حضور کنی و برخی دیگر دیپلماتهای ایرانی در عمان منتشر شد. بعدها رسانهها از ایجاد یک توافق موقت و محدود بین ایران و آمریکا بعد از پیغام و پسغام تهران و واشنگتن خبر دادند که هم ایران و هم آمریکا آن را رد کردند. حال بار دیگر شاهد سفر باقری کنی به مسقط هستیم، سوالهای زیادی در ارتباط با سفر یکباره باقری کنی به عمان به وجود آمده است؟ از جمله اینکه آیا دوباره فرستادهای از سوی آمریکاییها در عمان حضور دارد؟ آیا عمان پیامی از سوی واشنگتن برای ایران دارد؟ آیا قرار است همان توافق غیر مکتوب که ناشی از رایزنیهای غیر مستقیم ایران و آمریکا در گذشته بود؛ ادامه پیدا کند؟
چه خواهد شد؟
آنچه از لحظه خبر سفر باقری کنی تا لحظه نگارش این گزارش منتشر شده؛ تنها چند جمله است باقری کنی معاون وزیر امور خارجه ایران به عمان سفر کرده است و با همتای عمانی خود در مسقط ملاقاتی انجام داده. بیش از این خبری در مورد سفر باقری کنی منتشر نشده و سکوت رسانهها در مورد رایزنیهای باقری کنی در مسقط باعث شده چشمها به دودکش محل اقامت کنی در عمان باشد و گوشها در انتظار شنیدن اخباری در ارتباط با رایزنیهای او تیز شود.
به نظر میرسد این سکوت رازها در خود دارد و سفر یکباره کنی میتواند ادامه روندی باشد که از چند ماه قبل در ارتباط با پرونده هستهای آغاز شده است. حال باید دید آیا خبری در این ارتباط منتشر میشود یا خیر؟ به نظرعدم انتشار خبر در ارتباط با سفر باقری کنی، مسئول پرونده هستهای و معاون وزیر امور خارجه ایران، بیش از انتشار اخبار در این ارتباط مهم است و اگر کنی به سفر خود پایان داده و چندی بعد اخباری دیگر از او در تهران منتشر شود، آنگاه میتوان به این نتیجه رسید که مسقط تبدیل به آلماتی، پایتختهای اروپایی حتی وین شده است که روزگاری ایرانیها و اروپاییها بر سر پرونده هستهای با هم بر روی میز مذاکره مچ میانداختند تا بعد از سالها به توافق رسیدند. حال باید دید آیا همانند مذاکرات دوران احمدینژاد باید در انتظار آلماتی دیگری بود؟ یا اینکه این بار در مسقط «وین» دیگری در حال وقوع است؟
ارسال نظر