وقف سنتی کهن و تاریخی است که ریشه‌های آن به گذشته‌های دور بازمی‌گردد. عموما افرادی که فرزندی نداشته و یا اینکه اموالی دارند که علاقه‌مندند آن اموال بعد از مرگشان برای آنها حسنه‌ای باشد، اموال خود را اصطلاحا در امور خیر وقف می‌کردند. همچنین در گذشته چون برخی حاکمان اراده می‌کردند که اموالی را مصادره کننده، مالک اموال هم که اموالشان را در معرض از دست دادن می‌دیدند تصمیم می‌گرفتند تا آن را وقف کرده تا ضمن خروج آن مال از لیست اموالشان دیگر حاکمان نتوانند آن را مصادره کنند.
