آرمان ملی آنلاین- همه این شعر شگفت انگیز عالیجناب سعدی را شنیده‌ایم « ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا…» که از دیرباز تبدیل به کنایه‌ای عرفی در جامعه برای اشاره به کسانی‌ست که تنبل هستند و حتی با در اختیار داشتنِ مقام و امکانات توانایی حل مشکلی را ندارند و فقط منتظر می‌مانند تا دری به تخته‌ای بخورد و شرایط به صورت اتفاقی حل و فصل شود.
