محصول کودک برای کودک و والدین

در سال‌های دورتر کلاه قرمزی و شهر موشها را داشتیم که برای مخاطب کودک تولید شد ولی حسابی بزرگترها را هم به خود جلب کرد و اخیرا نیز مهمونی و شهرک کلیله و دمنه در شبکه خانگی همین بازخورد را گرفتند و به تازگی نیز سریال دیو و ماه پیشونی در شبکه خانگی ارائه شده که از سنت رویاپردازی افسانه‌ای طوری استفاده کرده که هم کودکان و هم خانواده‌ها را به خود جلب می‌کند.
سنت رویاپردازی تصویری قدمتی طولانی دارد و دقیقا به همان سال‌های اولیه اختراع سینما برمیگردد که بعد از فیلم‌های آماتوری اولیه که بیشتر شبه‌مستند بودند، تهیه‌کننده‌ها دریافتند برای جلب مخاطب به چیزهایی بیشتر از مستندنگاری نیاز است و این شد که رفته رفته حجم تخیل و رویاپردازی در سینما و بعدتر تلویزیون بیشتر و بیشتر شد و به جایی رسید که حالا یکی از گونه های پرمخاطب سینمای دنیا گونه های فانتزی و علمی-تخیلی است.
در سینما و تلویزیون ایران نیز تخیل نگاری از سالها پیش وجود داشته و مثلا آثاری ابتدایی که در استودیوی پارس‌فیلم و به همت اسماعیل کوشان ساخته میشد؛ آثاری مثل شیرین و فرهاد، حسین کرد شبستری، امیر ارسلان نامدار و..‌. ‌.
در سال‌های اخیر البته دوز تخیل نگاری در تولیدات سینما و تلویزیون ایران پایین آمده و یک دلیلش تنبلی کارگردانانی است که بیشتر ژست کارگردانی برایشان اهمیت دارد تا پیشبرد ایده های تازه. سریال دیو و ماه پیشونی از جمله آثاری است که سازندگان آن برای رویاپردازی به عنوان عاملی نیک برای جلب مخاطب نگریسته‌اند.
سابقه تهیه‌کنندگان کار مهدی و صادق یاری به سالها فعالیت در حیطه ویدیورسانه بازمی‌گردد و در عین حال همین اواخر یک فانتزی دیگر به نام هشتگ خاله سوسکه را در شبکه خانگی داشتند که آنجا هم رویا نقش مهمی در پیشبرد داستان داشت.
در دیو و ماه پیشونی به غیر از حاکمیت نوعی قصه گویی شیرین رویاپرداز، کوشش زیادی شده که در فضاسازی تصویری هماهنگ با داستان، نوعی حرکت روبه جلو را شاهد باشیم و در این مسیر آن شادابی و تر و تازگی تصویر کمک می‌کند به جلب بیشتر مخاطب.
هدف اصلی دیو و ماه پیشونی جلب مخاطب کودک بوده است ولی به نظر می‌رسد نوعی ارتباط ورزی میان کاراکترها در دل داستانی فریبنده از اغوای شیطانی و اتکای اخلاقی برای رهایی می‌تواند مخاطب بزرگسالی را که به همراه فرزندان به تماشای سریال نشسته را هم راضی کند.
دیو و ماه پیشونی را حسین قناعت ساخته که بخش عمده موفقیتش مرهون انتخاب ژانر کودک و ادامه و پیشرفت در آن است. او سابقه ساخت پیشی میشی، دزد و پری و قهرمانان کوچک و... را دارد و حالا در کنار برادران یاری به عنوان تهیه‌کننده، سریالی ساخته که هم در کارنامه خودش قدمی روبه جلو است و هم در کارنامه سریال سازی شبکه خانگی می‌تواند قابل قبول باشد.
اگر می‌خواهید کودکان تان هم سرگرم شوند و هم با فرهنگ شرقی آشنا شوند تماشای دیو و ماه پیشونی را که در پلتفرم‌های مختلف شبکه خانگی عرضه شده تز دست ندهید. گاهی می‌شود با محصولات ملی هم مخاطب کودک را سرگرم کرد پس حتما مخاطب کودک باید سریال های ایرانی را ببیند و در عین حال نظراتش مرجعی گردد برای اصلاح و ادامه سریال سازی کودک.