جنجال یا نتیجه‌گرایی

 توجه داشته باشید که در همه جوامع تفکرات مختلف از هر جناحی حضور دارند و در بین آنها از چهره‌های رادیکال تا آدم‌های میانه‌رو جای گرفته‌اند. همه جوامع با چنین وضعیتی روبه‌رو هستند و نباید فقط بگوییم که در ایران با چنین فضایی روبه‌رو هستیم. باید حرف همه جناح‌ها را شنید و به آن‌ها اجازه داد تا تفکرات و ایده‌ها مطرح شود اما این اجازه صحبت دادن باید از مجاری قانونی و در چارچوب منطقی و عقلانی باشد چون همواره از نماینده‌ها و چهره‌های شاخص از هر جناح و دسته‌ای این انتظار است که کنش‌ها و واکنش‌ها عقلانیت داشته باشند. افرادی که می‌خواهند در این فضا حضور داشته باشند باید این چارچوب را بپذیرند و در این مورد آموزش ببینند و تفکرات و ایده‌های خود را در همین چارچوب‌ها مطرح کنند در غیر این صورت کشیدن بحث‌ها به جنجال و حاشیه سودی برای جامعه ندارد. آینده مجلس دوازدهم به این موضوعات خیلی ارتباط ندارد و سوژه دیگری است که باید در حوزه آسیب‌شناسی مجلس دوازدهم بررسی کنیم. به‌نظر می‌رسد که برخی از افراد در داخل مجلس به‌نوعی دنبال مغلوب کردن رئیس مجلس هستند. این طیف، دعواهای قبل و بعد از انتخابات را طراحی می‌کنند تا بتوانند نتایج خودشان را از این فضا به‌دست بیاورند. اینکه بخواهند با آسیب‌زدن به رئیس مجلس به مقاصد خودشان برسند حرکت زشتی است و اکنون انتخابات هرچه که بود تمام شده است و هم رئیس‌جمهوری و هم رئیس مجلس انتخاب شده است و اینها سران قوا هستند که اگر بخواهد آسیبی به اینها زده شود کشور آسیب خواهد دید. به‌نظر بنده جریان‌های رادیکال از دریچه منافع ملی به موضوعات نگاه نمی‌کنند و صرفا می‌خواهند جایگاه برخی از افراد را مورد خدشه قرار دهند که این رفتارها پسندیده نیست. من تصور نمی‌کنم که تندروها موفق باشند همچنان که قبلا هم موفق نبودند. تندروی، رادیکالیسم و جنجال، تنها جو را برهم خواهد زد. نکته دیگر آن است که اگر من و شما افرادی را از جریان فکری دیگری ببینیم آنها را رادیکال می‌نامیم اما اگر افرادی مثلا از جریان خود ما باشند و حرف‌های تند هم بزنند، آن‌ها را غیر رادیکال بنامیم.

* ناصر ایمانی

تحلیلگر سیاسی