چرا غیبت کردن حرام است؟
خدا در آیات صفحه ۱۰۲ قرآن کریم غیبت کردن را به شدت مذمت میکند و این کار را فقط در یک مورد جایز میداند.
به گزارش آرمان ملی آنلاین، پیامبر (ص) خطاب به امام علی (ع) میفرمایند: «یاعَلی ! سَیِّدُ الکَلامِ القُرآنُ» ای علی! برترین سخن، قرآن است. (تفسیرابی الفتوح ۲/۳۱۹)غیبت محور صفحه ۱۰۲ قرآن کریم است. خدا در آیه آغازین این صفحه غیبت را ممنوع و حرام اعلام میکند، مگر برای احقاق حق مظلوم، در این صورت میتوان علیه ظالم سخن گفت. زیرا هر کس حق دیگری را ضایع کند ظالم است.خدا عیب پوش است و میخواهد بندگان نیز از این صفت الهی پیروی کنند. خدا پردهدری و آبرو بری را دوست ندارد مگر برای احقاق حق مظلوم.در ادامه خدا بندگان را تشویق میکند که خوبیهای یکدیگر را بازگو کنند و روی عیبهای هم سرپوش بگذارند و درباره بدیهایی که در حق آنها شده راه گذشت و بخشش را در پیش گیرند.البته خدا درکنار بیان نیکیها، سرپوش گذاشتن روی آن و بیان نکردن آن را هم تشویق کرده است، علت این حکم دوری از ریا و خودنمایی است که اجر کار خیر را ضایع میکند.در ادامه به تکذیب پیامبران خصوصاً پیامبر اسلام توسط برخی اهل کتاب اشاره شده است، یهودیان نه تنها پیامبر اسلام را قبول نداشتند بلکه حضرت مسیح را هم تکذیب میکردند در حالی که کتاب آسمانی یهودیان یعنی تورات ظهور پیامبران بعدی را نوید داده بود.خدا آنها را به عذاب خوارکننده وعده میدهد زیرا با انکار نبوت پیامبران به آنها توهین کردند و به صورت تحقیرآمیزی مجازات میشوند. سپس به مومنانی اشاره میکند که به پیامبران الهی ایمان آوردند و فرمان آنها را گوش دادند، پاداش آنها محفوظ است.
یهودیان همواره پیامبر اسلام را تکذیب میکردند و یکی از بهانههای آنها این بود که چرا مانند موسی کتاب آسمانی ات یکجا نازل نشده است. آنها میخواستند مسلمانان را از عقیده خود سست کنند.خدا در پاسخ به این افراد این آیه را نازل کرد و فرمود اینها همانهایی هستند که به موسی با آن همه معجزات فرمودند خدا را به ما نشان بده و با صائقه ای مجازات شدند.خدا در ادامه فرمود که ما کوه طور را برای آنها برافراشتیم و از آنها پیمان گرفتیم که از دشمنی دست بردارند و تحت فرمان موسی با صلح زندگی کنند و حرمت صید ماهی را هم رعایت کنند اما آنها به هیچ کدام وفا نکردند و از فرمان پیامبر خودشان هم سرپیچی کردند.
ارسال نظر