تصویر امنیت ملی ما در افغانستان

با شروع خروج نیروهای ناتو از افغانستان از یکسو شاهد پیشروی نظامی طالبان در مناطق مختلف افغانستان بوده که بی‌شک بدون رضایت آمریکا صورت نگرفته و از سوی دیگر طالبان با بمب‌گذاری و انفجارهای مختلف، عمدتا اقلیت شیعه را هدف قرار داده و به کشتار مردم بیگناه و به‌ویژه نوجوانان و کودکان پرداخته است. در ایران 40 سال است گفته می‌شود جمهوری اسلامی پرچم حمایت از همه شیعیان جهان را در دست دارد ولی در قبال جنایت در افغانستان، سکوت و بی‌طرفی مشاهده شد به‌ترتیبی که در قبال بمب‌گذاری‌های متعدد در دبیرستان دخترانه سیدالشهداء و کشتار 85 دختر نوجوان شیعه هزاره در کابل، فقط بیانیه آیت‌ا... سیستانی در حمایت از شهداء به‌طور قاطع و رسا صادر شد و مردم ایران با چشمان اشکبار، این جنایت طالبان و صدها جنایت دیگر و از جمله جنایت وحشیانه طالبان در دانشگاه کابل که تعداد زیادی از دانشجویان که سرکلاس درس به رگبار مسلسل بستند را با تعجب و تاسف دنبال کردند. اما با اشغال 50 والی افغانستان توسط طالبان، ابراز نگرانی و واکنش اعتراضی در جمهوری اسلامی، مشاهده می‌شود، عده‌ای ندا در می‌دهند که ای مردم افغانستان ابدا مقاومت نکنید، برعکس اجازه دهید طالبان بیاید همه کشور را اشغال کند، زیرا طالبان حکومتی انقلابی است و مثل حکومت اشرف غنی، غرب‌گرا نیست! واقعا اینقدراشتباه محاسباتی وجود دارد؟ اگر خدای‌ناکرده گروهی شورشی در ایران پا بگیرد و شهرها را یکی پس از دیگری به تسلط خود درآورد آیا ما انتظار داریم کشورهای دوست و همسایه ما را دعوت به خویشتن‌داری نمایند تا اشغال تکمیل شود؟ آیا مردم افغانستان عملکرد حکومت متحجر طالبان را فراموش کرده‌اند؟ چگونه طالبان، زنان این کشور را به عصر حجر برده و به نقض حقوق آنان و بقیه آحاد ملت افغانستان پرداخت؟ آیا یادتان رفته چگونه طالبان با علم و دانش‌اندوزی کودکان مبارزه کردند که کشتار فجیع دردانشگاه کابل ودبیرستان سیدالشهداء مظهرآن است؟ آیا فراموش کردید طالبان چگونه به آثار باستانی که قرن‌ها در دل کوهستان‌های افغانستان آرمیده بودند، با شلیک توپ مورد تخریب قرار دادند؟ همان‌ها که در سوریه هم به‌نام داعش، جنایتی مشابه انجام دادند. آیا تحجر طالبان در مخالفت با بهداشت و واکسینه کردن کودکان در قبال امراض واگیر، از یاد رفته است؟ حکومت طالبانی که آزادی‌های اساسی و اولیه شهروندان این کشور را تعطیل کردند؟ آیا دشمنی صریح طالبان با مردم و حکومت ایران در سال 1377 با اشغال مزار شریف و کشتار هشت دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی، به همین زودی از یاد برده‌اید؟ آیا این‌همه شیعه‌کشی و نسل‌کشی هزاره‌جات، وجدان شما را تحت تاثیر قرار نداده است؟ آیا این شیعیان با شیعیان عراق و سوریه فرق دارند؟ درحالی‌که القاعده و داعش زائیده طالبان هستند و هیچ توجیهی قابل پذیرش نیست. آیا از زبان مقامات امنیتی گفته نمی‌شود داعش در افغانستان در حال آموزش بمب‌گذاران انتحاری و اعزام آنها به ایران است؟ چرا نسبت به مشاهده نقض امنیت ملی ایران در افغانستان اهمال وجود دارد؟

مردم افغانستان که رنج دوران طالبان و حکومت متحجر آنان را از یاد نبرده‌اند، خود دست به اسلحه برده و از شهر و روستای خود دفاع می‌نمایند. به‌جای سکوت، باید به طرفداری از مردم افغانستان بشتابیم و حداقل از نظر روانی نشان دهیم در غیاب نیروهای ناتو در کنار مردم افغانستان قرار داریم تا ارگان‌های دولتی این کشور یکی بعد از دیگری در قبال مقاومت در برابر طالبان، سست نشوند و خود را از ترس جان، تسلیم طالبان نسازند. مردم ایران در قبال شهادت سردار سلیمانی ایستادند و ایشان را مورد تکریم قرار دادند؟ چونکه اولا مطابق با اطلاعات مردم، شهید سلیمانی دستش به خون مردم آغشته نبود. ثانیا، پرچم پرافتخار مبارزه با افراطی‌گری و جنایات داعش را در عراق و سوریه برپا کرد و این گروه جنایتکار را قلع و قمع نمود تا وحشیگری‌های آنان در جهان به‌نام اسلام تمام نشود. اگر امروز آن شهید زنده بود آیا به کمک شیعیان هزاره نمی‌رفت؟ آیا در مقابل نسل‌کشی شیعیان سکوت می‌کرد؟ آیا در مقابل پیشروی نظامی طالبان و داعش در افغانستان، لشگرکشی نمی‌کرد و لشگر فاطمیون را به کمک مردم افغانستان نمی‌برد؟ شیرزنان افغانستان که امروز خود دست به اسلحه برده، همواره فکر می‌کنند دولتی اسلامی در همسایگی آنان است که با همه امکانات به حمایت از آنان برخواهد خواست. اما داستان به این سادگی که تصور می‌شود، نیست. از چند سال پیش در لابه‌لای گفت‌وگوهای اتاق‌های فکر اسرائیل، آمریکا و اروپا خوانده می‌شد چرا از انرژی و افراطی‌گری طالبان علیه جمهوری اسلامی استفاده نشود؟ اگر ایران در صحنه برجام و پشت میز مذاکرات همراهی نکرد، باید جنگی دیگر برایش تدارک دید. طرح خروج نیروهای ناتو از افغانستان با همفکری اسرائیل، عربستان و ترکیه انجام شد تا طالبان بر افغانستان مسلط گردیده و بنای ضدیت ایدئولوژیک با جمهوری اسلامی بگذارد. دراین طرح سه کشور فوق علاوه بر غرب، کمک‌های خود را به‌سوی طالبان خواهند گشود به‌شرط آنکه با جمهوری اسلامی درگیر شود. به‌عبارت دیگر برای بیشتر به زانو درآوردن ایران، یک جنگ منطقه‌ای برای ایران درست کنند که شبیه جنگ عراق با ایران و یا یمن با عربستان باشد. متاسفانه برداشت به سادگی، عکس این هست و بازی را آنچنان بسیط می‌بینند که ناتو از افغانستان خارج می‌شود و طالبان با اشغال افغانستان به فرمان ما درمی‌آیند. مار در آستین نپرورانید و یک جنگ منطقه‌ای دیگر برای خود تدارک نبینید. تا دیر نشده از سلطه طالبان و داعش بر افغانستان جلوگیری شود. حکومت لیبرال اشرف‌غنی صدمرتبه برای منافع و امنیت ملی ایران بهتر از یک حکومت افراطی داعش- طالبانی است. یکبار در سوریه از روسیه واسرائیل رکب خوردید، مواظب باشید در صحنه افغانستان از غرب، اسرائیل، عربستان و ترکیه رکب بزرگتر نخورید!