قوانين سختگيرانه تصويب شود

مجلس مي‌تواند قوانين شاخص‌‌هاي انقلابي‌گري را تحت عنوان قانون تعارض منافع تصويب کند؛ مجلس مانند شفافيت آرا، آن را به ساير ارگان و نهاد‌ها تعميم ندهد. مجلس براي نمايندگان و خانواده‌هاي درجه يک آنها قانون سختگيرانه تعارض منافع تعريف کند و بگويد هرکسي از اين قوانين عدول کرد ديگر «انقلابي» نيست و بايد با او برخورد شود. انقلابي بودن بايد قانون شود. يعني کسي که نماينده مجلس مي‌شود، حق ندارد از امکانات دولتي استفاده کند يا ثروتش را به شکل‌هاي غيرمشروع افزايش دهد، حق ندارد در کار اقتصادي شرکت کند. زماني که اينها قانون شود، ديگر نمي‌توانند بگويند اين زندگي خصوصي من است و نبايد در آن دخالت کنيد. کسي که نماينده پارلمان جمهوري اسلامي مي‌شود و خودش را انقلابي معرفي مي‌کند، طبيعتا شاخص‌ها و ارزش‌هاي ديني و اجتماعي دارد. برخي معتقدند مسئولان در رفاه هستند و حال آنها را درک نمي‌کنند. اگر شاخص‌ها تبديل به قانون شود، وقتي افراد مي‌خواهند نماينده مجلس شوند مي‌دانند که نبايد چندصد ميليون تومان وام بگيرند، مي‌دانند نمي‌توانند وام خانه بگيرند، نبايد حقوقشان از يک حدي بيشتر باشد و... وقتي شرايط سختگيرانه‌اي حاکم شود، ديگر مي‌دانند اگر نماينده‌اي به دنبال منفعت باشند مي‌دانند که بايد برود کار خصوصي و شخصي خودشان را راه بيندازند. اگر افراد بدانند مثلا هنگام نماينده شدن حقوق بسيار کمي دارند، نبايد از امکانات دولتي استفاده کنند، نمي‌توانيد در تعطيلات با خانواده سفر خارجي برويد، نمي‌توانند نزديکانشان را بدون قانون استخدام دستگاه‌ها کنند و از رانت‌هاي مختلف استفاده کنند يا بعد از پايان دوره نمايندگي بروند در وزارتخانه‌ها استخدام شوند. طرف معلم بوده و بعد از پايان دوره نمايندگي به پاس نمايندگي استخدام وزارت يکي از وزارتخانه‌ها تخصصي شده، خب با کدام تخصص؟ اگر مدعي انقلابي‌گري هستند اين قوانين را براي خودشان مشخص کنند، آن‌وقت ببينيد باز هم براي نماينده شدن ميليارد‌ها تومان هزينه تبليغات براي راي‌آوري مي‌کنند يا نه! مثلا در پارلمان سوئد نمايندگان بايد از حمل و نقل عمومي استفاده کنند. آنجا مي‌دانند که نماينده شدن براي منفعت نيست و فقط خدمت‌رساني به مردم است و مي‌دانند حقوق چنداني دريافت نمي‌کنند و پارلمان صرفا چند خودرو براي تشريفات دارد، اما اينجا برخي به محض نماينده شدن مي‌گويند بايد ماشين خوب به ما بدهند، بايد به ما وام خريد خانه بدهند، نمي‌گويم بد است، اما وقتي مي‌گوييد انقلابي هستيم نبايد اين کار را انجام بدهيم. انقلابي بودن به اين معناست که براي مردم رفاه ايجاد کنيد تا همه در رفاه باشند، وقتي بخش زيادي از مردم يارانه‌بگير هستند، يعني توانايي سفر خارجي ندارند.